Blachodachówka powstaje z wytłoczenia blachy tak, aby po ułożeniu przypominały dachówki. Wytłoczenie może mieć różną głębokość – im większa, tym lepiej, bo dzięki niemu arkusz jest sztywniejszy.
Blachodachówka – najważniejsze kwestie
Blacha stalowa pokrywana jest obustronnie warstwą cynku, naniesionego ogniowo, powłoką pasywacyjną, gruntującą oraz – jednostronnie – nawierzchniową. Powierzchnia może być też pokryta warstwą alucynku, zwiększającą odporność na korozję. Jako wykończenie na arkusze nanosi się też różne warstwy dekoracyjno-ochronne, np. poliester, posypkę z barwionego piasku kwarcowego czy kruszywa skalnego.
Blachodachówki charakteryzują się przystępną ceną i stosunkowo dużą trwałością. Zaletą tych produktów jest też dostępność w szerokiej gamie wzorów i kolorów, co pozwala łatwo dopasować pokrycie do elewacji domu. Ich atutem jest też niewielka waga oraz łatwość obróbki i montażu, zwłaszcza na dachach o nieskomplikowanych kształtach.
Podczas prac dekarskich należy jednak uważać, aby nie uszkodzić powłok ochronnych, bo może to skutkować powstaniem ognisk korozji. Dlatego do cięcia arkuszy nie należy używać mechanicznej szlifierki, ale nożyc do blachy. Warto też wspomnieć, że blachodachówki mają słabą izolacyjność akustyczną.
Blachy płaskie
Na dachu kładzie się też blachy płaskie, najczęściej stalowe albo aluminiowe, rzadziej z miedzi i stopu cynkowo-tytanowego, które są znacznie droższe. Podobnie jak w przypadku blachodachówek, elementy stalowe i aluminiowe pokrywane są różnymi powłokami ochronnymi (np. poliester standard i mat, pural), które mają wpływ na trwałość powierzchni materiału. Tego typu pokrycie jest łatwe i szybkie w montażu oraz bardzo lekkie, choć trzeba pamiętać, że jego wagę podnosi pełne deskowanie, które trzeba wykonać jako podkład. Mankamentem blach płaskich jest słaba izolacyjność akustyczna. Można je układać zarówno na dachach płaskich, jak i stromych.
0 komentarzy