Styl angielski jest surowy i konserwatywny niczym wdowa hrabina Grantham ze znakomitego brytyjskiego serialu kostiumowego Downton Abbey. Podobnie jak ona emanuje wyrafinowaniem i nie ukrywa, że najlepiej czuje się skąpany w luksusie. Stanowi mieszankę wyszukanej elegancji, wiktoriańskich inspiracji, sielankowości cotton house i nostalgii. Wnętrza w stylu angielskim sprawiają bowiem wrażenie jakby nieco zatrzymanych w czasie. O charakterze pomieszczenia świadczą niuanse. Nie brakuje tu kolonialnych akcentów, bogato zdobionej sztukaterii i romantycznych wykończeń.
Nie myli się ten, kto, słysząc o stylu angielskim, ma przed oczyma luksusowe przestrzenie z kryształowymi żyrandolami, wysokimi sufitami, meblami o zakrzywionych nogach i złotych elementach dekoracyjnych ani ten, który wyobraża sobie przytulne domy na przedmieściach skąpane w kwiatowych wzorach. Styl angielski to wspólne określenie dla wielu trendów wnętrzarskich, które na przestrzeni wieków rozwinęły się w różnych częściach Wielkiej Brytanii. Ukochana przez Anglików elegancja przełamana jest nutą ekstrawagancji, przyprawiona odrobiną orientalnych inspiracji i wyszukanych smaczków, dzięki czemu nie sposób pomylić tego stylu z żadnym innym. Nowoczesność w nieco staromodnym opakowaniu, którego serce bije w rytmie dawnej świetności arystokracji – oto styl angielski w wielkim skrócie.
Cechy charakterystyczne angielskiego stylu:
- Każde pomieszczenie podlega podziałowi na odrębne strefy funkcjonalne.
- We wnętrzach panuje symetria. Nie tylko wszystko jest symetryczne, ale i symetrycznie rozmieszczone (pokoje, okna, drzwi). Nie ma miejsca na przypadkowość.
- Meble muszą być wygodne i stąd wysokie oparcia foteli, wygodne podłokietniki i miękkie siedziska.
- Okna są duże, a ramy wykonane z naturalnego drewna, na ogół w jasnym odcieniu.
- Trudno wyobrazić sobie prawdziwy brytyjski dom bez płonącego kominka. Najlepszy jest oczywiście ten prawdziwy, ale zastąpienie go elektrycznym, nie będzie wielkim grzechem.
- Styl angielski ma alergię na kontrasty. Unika ich jak diabeł święconej wody. Dominują kolory: biały, niebieski, czerwony, zielony, terakota, fioletowy. Czasami spotykane są złote tony.
- Jeśli tekstylia, to naturalne. Tkaniny monochromatyczne, ozdobione paskiem, szkocką kratą, kwiatowymi ornamentami lub drobnymi wzorami.
- Styl angielski kocha drewno i kamień naturalny. Nie stroni od tapet.
- Dekoracje są pełne przepychu. Szczególnie często można spotkać duże obrazy i lustra w rzeźbionych ramach, wszelkiego rodzaju figurki i wazony.
Salon w stylu angielskim – serce i dusza domu
Salon w stylu angielskim był, jest i będzie przestrzenią reprezentacyjną, a zatem stwarzającą największe pole do popisu. Centralny punkt takiego pomieszczenia stanowi sofa, najlepiej typu chesterfield, której historia sięga 1800 roku. Ten charakterystyczny element wyposażenia angielskiego salonu może występować w różnych wersjach zarówno kolorystycznych, jak i funkcjonalnych. W pomieszczeniach o niewielkim metrażu sprawdzą się sofy i kanapy rozkładane, które wieczorową porą, szczególnie w czasie wizyty gości, zamienią się w miejsce do spania. W zależności od potrzeb występują jako meble jedno-, dwu- lub wieloosobowe. Na rynku znajdziemy wiele interpretacji klasycznego mebla, które idealnie sprawdzą się we wnętrzu nieco bardziej nowoczesnym, które ma szacunek do klasyki i tradycji, ale nie chce na niej osadzać całej aranżacji.
Strefa relaksu i szlachetne wykończenia
Klasyczny salon jest przykładem dobrego smaku, gdzie nie znajdziemy krzykliwych kolorów i dekoracji. Na pierwszy plan wybijają się wysokiej jakości materiały – naturalna skóra, satyna, welur. Oczywiście najważniejszym materiałem jest drewno w jasnych lub ciemnych tonach, które widoczne jest na podłodze lub ścianach w formie dekoracyjnej lamperii, lakierowanych paneli lub boazerii. Angielska boazeria ciągnie się wzdłuż ścian, wypełniając ich powierzchnię jedynie do połowy. Przyciąga wzrok prostokątnymi płycinami lub dekoracyjnymi gzymsami. Najlepiej sięgać po dąb, sekwoję i sosnę. Uwagę zwraca komfortowo zaaranżowana strefa relaksu, składająca się z wygodnych mebli i dekoracyjnych poduszek. Łagodzą one wygląd drewnianych krzeseł, pokrytych miękkich gobelinem. Klimat tworzą wyszukane ozdoby, często o bardzo długiej historii, dzięki którym wnętrze sprawia wrażenie zatrzymanego w czasie, gdzie czuć ducha dawnych pokoleń. Centralną część salonu stanowi ozdobny, najczęściej kryształowy żyrandol, który spotykany jest w towarzystwie gipsowej sztukaterii. Elegancję tego miejsca podkreślają wykończenia z marmuru i kamieni szlachetnych.
Stylizowane meble, rozproszone światło i piękna porcelana
Dekoracyjny stół, niski stolik kawowy, z wyeksponowaną porcelaną o wyszukanym ornamencie (filiżanka zawsze powinna być w zasięgu wzroku), długie zasłony w oknach, pikowane fotele i kanapy, przytulne podnóżki i pufy, zabytkowe, często stylizowane, meble drewniane ze złotymi lub mosiężnymi okuciami, do tego dekoracyjne lampy, o delikatnym, rozproszonym świetle, z ciężkimi abażurami zwieńczonymi frędzlami – to często spotykane elementy angielskiej aranżacji salonowej.
Biblioteczka i kominek – elementy obowiązkowe
W angielskim salonie nie może zabraknąć dwóch elementów – biblioteczki i kominka. Im większa biblioteczka, tym lepsza. Najlepiej, gdyby zajmowała oddzielne pomieszczenie. Popołudniowa herbatka lepiej smakuje w towarzystwie tańczących płomieni ognia. W idealnym świecie kominek byłby naturalny, a w jego sąsiedztwie znajdowałby się miękki dywan o grubym splocie. Aby oddać ducha dawnych czasów, można wykorzystać kamień naturalny lub cegłę jako wykończenie portalu. Warto również ustawić meble tak, aby były skierowane w stronę ognia. Ograniczone możliwości metrażowe wymuszają kominek elektryczny i regał zamiast biblioteczki. W salonowej przestrzeni nie może zabraknąć okazałych obrazów w ozdobnych ramach, stojącego zegara i porcelanowych figurek. Całość uzupełniają eleganckie, pozłacane świeczniki i poduszki na parapetach. O szlachetności takiej aranżacji świadczy umiar. Wystrój w stylu angielskim w duchu kolonialnej Wielkiej Brytanii przyciąga oko pilastrami, pięknymi uchwytami i osłonami na dziurki od klucza.
Kuchnia w stylu angielskim
Widoczne belki stropowe, wyspa kuchenna, łukowe drzwi, otwarte półki i staromodny, w dobrym tego słowa znaczeniu, wygląd – to charakterystyczne elementy angielskiej kuchni. Pomieszczenie na ogół utrzymane jest w jasnej kolorystyce (antyczna biel, delikatne szarości i żółcie, stłumione beże, jasna zieleń). W tradycyjnych kuchniach znajdziemy również strefę do siedzenia i spotkań towarzyskich, a zatem sofę, wygodne krzesła lub nawet przytulny fotel. Nie brakuje poduszek do siedzenia, zasłon lub nawet baldachimu, który oddziela część roboczą od strefy spotkań. Angielskie kuchnie często łączą otwarte półki z szynami na kołki i pionowymi deskami, by stworzyć czyste i subtelne linie aranżacyjne, charakterystyczne dla brytyjskiego stylu. W takiej przestrzeni znajdziemy meble z kamienia naturalnego, drewna lub marmuru, wykończone rzeźbieniami i złoconymi okuciami.
Sypialnia w angielskim stylu
Centralny element sypialni stanowi oczywiście łóżko z tapicerowanym zagłówkiem i dużą ilością poduszek. W jego otoczeniu znajduje się przytulny dywan. Po bokach łóżka powinny znaleźć się szafki nocne i lampy z kloszami (ewentualnie kinkiety nad łóżkiem). W angielskiej sypialni nie może zabraknąć dwudrzwiowej szafy osadzonej na nóżkach i przytulnego fotela ustawionego najczęściej naprzeciw łóżka lub przy oknie. Kwintesencję angielskiego stylu stanowi toaletka z lustrem i taboretem. Często można spotkać również ozdobny parawan. Kolor ścian dobieramy do koloru mebli lub na odwrót, jeśli to meble wybieramy do wykończonego już wnętrza. Na ścianach króluje jasna paleta barw przełamana mocnymi akcentami lub kwiatowa tapeta. Całość aranżacji dopełniają masywne zasłony o prostym kroju, pikowana narzuta, elegancko zaścielone łóżko.
Łazienka w stylu angielskim
Łazienka w stylu angielskim to pomieszczenie iście pałacowe, przykuwające uwagę nie tylko armaturą, ceramiką i dekoracjami, ale i wielkością wnętrza. W łazienkach mniejszych niż 10 m² angielski styl nie ma racji bytu. Wanna na rzeźbionych nogach lub złoty prysznic, do tego stojąca bateria nawiązująca do stylu retro, duża umywalka, ozdobne wieszaki na ręczniki, panele z egzotycznego drewna na ścianach lub tapeta z motywem kwiatowym albo ozdobnymi pasami (w angielskim stylu raczej nie znajdziemy płytek ceramicznych na ścianach), marmurowa posadzka i stylowe dodatki – lustro w zdobionej ramie, obrazy z motywem jeździeckim lub roślinnym, zasłonki przymocowane do karnisza, fantazyjne mydelniczki i łazienkowe organizery – te elementy definiują łazienkę w angielskim stylu. Możliwe jest również bardziej nowoczesne podejście do tego stylu, czyli wykorzystanie tylko kilku kluczowych elementów i wkomponowanie ich pomieszczenie o nowoczesnym designie. Neutralne pastele nadadzą łazience bardziej wyrafinowany wygląd. Z kolei głębokie zielenie, czerwienie lub błękity stworzą odważny i nieco dramatyczny wygląd.
M.Ś.
0 komentarzy